De zwijgende meerderheid, Hoe denkt men eigenlijk?

Ik heb laatst tot mijn grote verbazing iets ontdekt. Ik behoor tot de zwijgende meerderheid en alleen daarom zou ik voor de bouwplannen van Bot Bouw op het plein zijn. Dacht overigens zelf dat ik toch best regelmatig mijn mond opentrek, onrecht benoem en opkom voor anderen. Maar nee, het blijkt dat ik toch echt tot de zwijgende meerderheid behoor.

Ik ben hiertoe benoemd, omdat ik me tot op heden nog niet actief heb uitgelaten tegen de huidige bouwplannen op het plein. Heel vals plakken ze daar ook meteen mijn mening aan. Omdat ik niets heb gezegd, zou ik voor zijn. Ja, doei Bergense D’66, mijn stem krijgen jullie niet meer. Hoewel ik de laatste keer niet op jullie gestemd heb, juist vanwege dit onderwerp.

Om het valse even te adresseren: hoe zou iemand kunnen weten wat mijn mening is, als ik heb gezwegen? Want ik ben dus wel degelijk tegen de bouw van het megalomane gebouw. Dat, als ik het goed heb begrepen, nu zelfs nog 7 meter verder uitdijt over de gehele breedte. Ik heb alleen niet hardop mijn mening geuit. Omdat ik dacht dat het democratisch proces dit zou oplossen. Ik heb gestemd op een partij die voor bebouwing maar tegen dit specifieke gebouw was. Op een persoon die dit ook uitdroeg.

Ook heb ik meegedaan aan een enquête van de Bewonersvereniging Bergen Centrum. Het was een goed-uitgevoerde enquête met een heldere uitkomst: bewoners van Bergen zeggen nee tegen de plannen van Bot Bouw op ons plein. Woon ik in het centrum? Nee. Voel ik me betrokken? Ja. Want ik ben er dagelijks: ik doe er boodschappen, ga naar de kroeg, de huisarts, de opticien, op de koffie bij vrienden, naar de tennisbaan, mijn ouders, ik pak er soms de bus, zet mijn fiets er neer, ga naar de markt, laat mijn band plakken, geniet van de sfeer en eet een ijsje. Geef mijn op het plein gepinde geld uit bij de lokale winkeliers en de Hema. Zo zwijgend en onzichtbaar ben ik dus niet.

Maar nu wordt ook die enquête als niet betrouwbaar weggezet. Hoe spin je een onderwerp zo dat je je niets meer hoeft aan te trekken van welke bewoner dan ook?

Serieus, er zijn vast veel meer mensen zoals ik. Die zwegen, vertrouwden op het democratisch proces en nu bedrogen uit zijn gekomen.

Ik zwijg niet meer. Ik ben tegen dat enorme gebouw op het plein. Ik ben voor een kleinschaliger bouwproject op dezelfde plek. En ik vraag de lokale politici die nog steeds over geitenpaadjes wandelen, fietsen, huppelen of klimmen: ga betamelijk en eerlijk je werk doen, misschien dat je dan ook het vertrouwen van juist die zwijgende meerderheid terugwint.